Bir akşam, bir aile yaşlı ve zayıf annelerini bir bakım evine getirir ve ona iyi bakılacağını umarak onu orada bırakır. Ertesi sabah, hemşireler onu yıkar, lezzetli bir kahvaltı verir ve onu güzel bir çiçek bahçesine bakan pencerenin önündeki bir sandalyeye oturtur. Anneleri iyi görünüyor, ancak bir süre sonra sandalyesinde yavaşça yana doğru düşmeye başlar.

İki dikkatli hemşire hemen koşarak onu yakalar ve düzeltir. Yine iyi görünüyor, ama bir süre sonra diğer tarafa doğru eğilmeye başlar. Hemşireler tekrar koşarak onu bir kez daha dikleştirir. Bu durum bütün sabah devam eder.

Daha sonra aile, yaşlı kadının yeni evine nasıl uyum sağladığını görmek için gelir.

“Anne, burası nasıl? Sana iyi davranıyorlar mı?” diye sorarlar.

“Oldukça güzel,” diye cevaplar. “Ama osurmana izin vermiyorlar.”