Hapiste çok iyi kalpli bir arkadaşım var.

Biri gelip gözünü istedi, ücretsiz verdi.
Biri böbreğini istedi, onu da ücretsiz verdi.
Başka biri ellerini istedi, iki elini birden bağışladı, hem de bedavaya.

Hatta bacaklarını bile vermeye niyetliydi ama müdür izin vermedi.

Müdür şöyle dedi:
“Yeter artık! Parça parça kaçmaya çalıştığını fark etmediğimi mi sandın?!”